Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Tum mihi Piso: Quid ergo? Neutrum vero, inquit ille. Duo Reges: constructio interrete. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Si quae forte-possumus. Nunc vides, quid faciat. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.

Ad eos igitur converte te, quaeso.

Laboro autem non sine causa; Summus dolor plures dies manere non potest? Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Bork

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Frater et T. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Sed quid sentiat, non videtis.

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Suo enim quisque studio maxime ducitur. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Non igitur bene. Bork

Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?

Dici enim nihil potest verius. Nihil sane. Quare conare, quaeso. Haec dicuntur fortasse ieiunius; Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Bonum valitudo: miser morbus.

Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Cur id non ita fit? Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.

Tum ille: Ain tandem?

In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Nulla erit controversia. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Suo genere perveniant ad extremum; Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Quare attende, quaeso. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Sumenda potius quam expetenda.